Interview trilogie ‘Vrouwen aan de top’ Eva Middelhof

In deze triologie interviewt het WomanLink team drie “vrouwen aan de top”.
Zij vertellen ons over hun leven en hun werk en inspireren ons om zelf ook stappen te zetten om jezelf te (blijven) ontwikkelen. 

Als meisje sprak Eva Middelhof al over het worden van directrice van de stadschouwburg. Soms als grap maar ergens ook bewust, ze had een stip aan de horizon nodig. Een einddoel.

Op een vrijdagmorgen wacht ik, in de ambiance van het prachtige IJkgebouw, op Eva. Negen jaar lang heeft ze gewerkt voor Cool in Heerhugowaard, vanaf 2014 als directrice. Sinds juni 2017 is Eva werkzaam als directrice van de stadsschouwburg in Nijmegen. Vanaf mijn tafeltje zie ik haar binnenkomen, een vrouw met een krachtige uitstraling en een warme glimlach.

Op de middelbare school ervoer ze deze droom in elke vezel van haar lijf tijdens een theaterweek die zij mocht organiseren. Terwijl andere leerlingen les kregen liep zij tussen de lokalen waar verschillende kunstvormen werden beoefend. Toen wist Eva het zeker dit is de kant die ik op moet. Ik behoor in de kunstwereld.

Na haar middelbare school is ze een jaar werkzaam als au pair geweest in Monaco. Om vervolgens vanuit de passie die ze ervoer op de middelbare school, aan een culturele studie te beginnen; kunstmanagement. Zo belandde ze in Amsterdam met weinig kennis van toneelgezelschappen. Gelukkig wist haar toenmalige vriendje waar ze stage moest gaan lopen, namelijk bij het beste gezelschap van de stad: De Trust. Met het besef dat je in de kunstwereld vrijwel zeker bent van een werkloos bestaan breide ze haar verplichte stage van drie maanden uit naar een jaar. ‘Want’, zo vertelt ze “Ik moest zorgen dat ik een baan creëer voor mezelf.” En dat lukt! Na haar studie is ze daar gaan werken.

De stip aan de horizon stond er, maar Eva stelde steeds een doel; net een stukje verder dan waar ze zich bevond. Soms net iets te ambitieus, maar deze instelling heeft haar gebracht tot waar ze nu is. Na een jaar in dienst bij De Trust, kwam de functie van eindverantwoordelijke voor de afdeling marketing vrij. Eva zat een week later (direct) met de directie aan tafel en kreeg te horen dat ze daar nog niet klaar voor was. Dat voelde niet fijn, dit heeft ze een keer of drie in haar werkleven meegemaakt. Ook bij Cool toen haar directeur wegging, solliciteerde ze op die functie maar ze werd het niet. Ze is toen, om toch dat doel te bereiken, een studie; Bedrijfskunde aan de UVA gaan doen: “Want ik wilde verder komen en dan moet ik zorgen dat ik over de juiste competenties beschik.” En twee jaar later, na het afronden van die studie, kreeg ze dan toch die baan als directrice. Eva haar tip is; “Wanneer je zoiets meemaakt moet je even gaan zitten, het verwerken en dan jezelf weer bij elkaar rapen. Verder gaan en doen wat nodig is om te komen daar waar je wilt zijn.” Eva heeft diverse studies gevolgd naast haar werk om zo zichzelf te blijven ontwikkelen en geïnvesteerd in een netwerk. Want, met alleen willen kom je er niet, je moet jezelf blijven ontwikkelen, zorgen voor een netwerk en de juiste competenties verwerven.

Tijdens haar werk bij Cool heeft Eva veel voor Cool maar ook voor Heerhugowaard betekend. Ze heeft ze onder andere maatschappelijke projecten ontwikkeld, om zo een verbindende factor te kunnen zijn voor de samenleving.

En dat kenmerkt de visie van Eva.

Als eindverantwoordelijke van de stadsschouwburg in Nijmegen is ze verantwoordelijk voor de financiële situatie, ze geeft leiding aan een team. Ze runt het bedrijf met passie, af en toe klimt ze me lichte weerstand op het podium om een zaal vol mensen toe te spreken en daarnaast ontvangt ze regelmatig artiesten. Haar doel voor de Stadsschouwburg in Nijmegen is duidelijk: zorgen dat de financiële situatie gezond wordt. En daarnaast een grote renovatie realiseren. Maar het belangrijkste dat er in haar visie bereikt moet worden is dat de Stadschouwburg meer is dan alleen een plek waar kunstzinnige activiteiten plaatsvinden, maar dat het ook een huiskamer is voor de stad. Hiermee wilt ze en tegenwicht bieden aan de individualisering van vandaag de dag.

Eva is trots op de panden waar ze nu directrice van is. De magie van het theater raakt haar na al die jaren nog steeds. Wanneer ze door zo’n pand loopt is ze onder de indruk van het geheel en die passie zie je in haar ogen, wat maakt dat je vertrouwen in haar krijgt.

Een vrouw die realistisch is en recht op haar doel afgaat, gecombineerd met warmte en gevoeligheid maakt haar, mijns inziens, een heel bijzonder mens.

Niet alleen die vrouw aan de top, maar ook een moeder die bewust keuzes maakt die goed zijn voor haar gezin.

Ze behoort tot die kleine groep werkende mensen, die de baan hebben waar zij als kind van droomden. Toch, wanneer je haar vraagt wat ze aan het einde van haar leven bereikt wil hebben zegt ze: “Twee kinderen die zelfstandig en met zelfvertrouwen in het leven staan en een gelukkig liefdesleven hebben. Want dat is waar het uiteindelijk om draait: een baan is maar een baan. De mensen die je lief zijn, die zijn het allerbelangrijkste.”

Wat Eva ons nog mee wilt geven is het volgende: vind je passie en daag jezelf uit. We sluiten het interview af met de bijna over geciteerde quote van Pippi Langkous: ik heb het nog nooit gedaan dus is denk dat ik het wel kan.

Geschreven voor WomanLink
Auteur: Priscilla de Vries