Interview trilogie ‘Vrouwen aan de top’ Erna Winters

In deze triologie interviewt het WomanLink team drie “vrouwen aan de top”.
Zij vertellen ons hun over hun leven en hun werk en inspireren ons om zelf ook stappen te zetten om jezelf te (blijven) ontwikkelen. 

Erna Winters, een wijze, vriendelijke en daadkrachtige vrouw. Zij vertelt over haar werk als directeur bij Bibliotheek Kennemerland, over verschil maken en groeien.

“Richt je op de toekomst, maar kijk af en toe ook terug: vier ook je successen en wees trots op je ontwikkeling!”

Lachend doet ze de deur voor mij open en ik krijg een warm welkom op haar kantoor in de Centrale Bibliotheek van Alkmaar, waar zij haar functie als directeur van de Stichting Bibliotheken Kennemerwaard uitoefent. Vol trots vertelt ze over haar organisatie en de mensen waarmee ze werkt en waar ze leiding aan geeft.

De liefde voor lezen en de bibliotheek zat er al heel vroeg in bij Erna: op 8-jarige leeftijd las ze al 4 tot 5 boeken per week, van het redelijk gebruikelijke “Het huis op de prairie” tot aan verrassende boekkeuzes als “Verhalen van de wildernis”. Deze boekenwurm hielp dan ook graag de juf van de bibliotheek met allerlei vrijwilligerswerk vanaf diezelfde leeftijd tot aan haar 16e levensjaar.

Die vrijheid kreeg ze van huis mee: ze is in de Noordoostpolder opgegroeid in een arbeidersgezin als derde van 4 kinderen. Haar vader was voerman bij Staatsbosbeheer en haar moeder runde het huishouden en het gezin. Pijlers binnen het gezin waren: vertrouwen, vrijheid en verantwoordelijkheid krijgen, maar dat ook kunnen dragen. Zo fietste Erna al op hele jonge leeftijd door de polder alleen naar school, vriendinnen, activiteiten, ook als het donker was. Op school deed ze het goed: bij de CITO-toets kwam er een Havo-advies uit, maar haar moeder was bang dat haar onzekere dochter het niet zou redden op zo’n grote scholengemeenschap en Erna ging daarom naar de plaatselijke dorpsmavo. Na de mavo kon ze via de havo met hulp van haar vader alsnog de studie van haar dromen kunnen volgen: de Bibliotheekacademie in Deventer. Haar moeder was daar in eerste instantie geen voorstander van en Erna denkt dat dat komt omdat zij bang was dat haar dochter haar zou ontgroeien. Haar eigen levensgeluk bestond er namelijk zelf uit om moeder te worden en ze hoopte ook op veel kleinkinderen. Toen Erna eenmaal begon aan de opleiding, heeft ze haar dochter echter gesteund in deze keuze.
 
Erna vertelt dat de studietijd in Deventer een cruciale periode in haar leven bleek: ze leerde met een krap budget omgaan, maar ook om een eigen mening te ontwikkelen. Ze genoot met volle teugen van de 44 vakken die ze tijdens deze studie volgde. Midden jaren ’80 studeerde zij af, in een periode van bezuinigingen waarbij het dus ook lastig was om een baan te vinden. Ze heeft eerst wat werk onder haar niveau gedaan, totdat ze op haar 25e hoofd van de bibliotheek in Maarn werd. Daar heeft zij in 5 jaar geleerd om echt leiding te geven, mensen te inspireren en daar is het zaadje gelegd van goed bestuurderschap: drie van haar vrijwilligers zaten ook in het bestuur van de bibliotheek en het was een bestuurlijke uitdaging om daar op een goede manier mee om te gaan.

Na 4 tropenjaren in Vianen, is zij directeur geworden van de gemeentelijke bibliotheek in Zeewolde. Daar heeft zij mooie kansen gekregen, maar ook genomen. Zo heeft zij een grote rol gehad in de gemeentelijke reorganisatie, de verzelfstandiging van de bibliotheek en de nieuwbouw ervan. Ook kreeg ze de mogelijkheid om haar MBA aan Nijenrode te halen, wat haar zakelijk gezien ook een boost heeft gegeven. Het was 2 jaar lang afzien: veeleisende baan, omvangrijke veranderings- en fusietrajecten leiden en een zware studie met goed gevolg afronden. Ze denkt er echter met veel plezier aan terug: ze had fijne medestudenten en de studie heeft ertoe geleid dat ze serieuzer werd genomen als directeur. Ze had nu een theoretische onderbouwing voor het hetgeen ze tot dat moment op gevoel al deed in haar werk.

In september 2006 kon ze de eindverantwoordelijkheid krijgen bij de Bibliotheken Flevoland, maar ook aan de slag in Alkmaar. Ze koos voor het laatste, omdat ze hier een cultuurverandering wilde initiëren (van top-down naar bottom up) en ook haar ervaring met fusietrajecten kon inzetten. Inmiddels zijn Alkmaar, Castricum, Heerhugowaard gefuseerd en is Bergen er later ook bij gekomen. Sinds 2009 staat zij aan het hoofd van de Stichting Bibliotheken Kennemerwaard en kan zij invloed uitoefenen op zaken die haar na aan het hart liggen: het ontwikkelen van het personeel, hen betrekken bij plannen en beslissingen (bijv. strategisch bedrijfsplan), en het uitdragen en naleven van de primaire functie van de bibliotheek, namelijk als poort van kennis een bijdrage leveren aan de emancipatie en ontwikkeling van individuen.

Ik zie een vuur in haar ogen, waar ik blij van word. Ik denk aan de periode dat ze als meisje in de polder door weer en wind heeft gefietst en later ook in haar werk met weerstand heeft moeten omgaan. Het beeld van een moderne Jeanne d’Arc dringt zich bij mij op: een vrouw die vecht voor haar idealen, zaken die verborgen waren gewoon benoemt en zich niet meer de les laat lezen. Ik zie ook een vrouw die haar familie-waarden naleeft en uitdraagt.

Als ik haar vraag wat zij andere vrouwen wil meegeven, antwoordt ze direct: “Ga achter je idealen aan en voedt je leerhonger. Onderzoek wat je interesseert, waar je blij van wordt en maak daar werk van. Ga eventueel een studie doen of lees jezelf in, ontwikkel jezelf. Er zijn altijd mensen die je willen helpen, maar daarna moet je het ook zelf doen, leun niet teveel op (de mening van) anderen”.

Blij en geïnspireerd loop ik de mooie bibliotheek uit. Wij gaan nog veel van deze wijze en daadkrachtige vrouw horen, die het in zich heeft echt verschil te maken.

Geschreven voor WomanLink
Auteur: Marija Kocetanovic

Eigenaar Your Roots, systemisch coach en opsteller, interim HR adviseur.

 
 
 

Heb jij ook een mooi verhaal om te delen?

Neem dan contact op. Misschien is dan binnenkort jouw verhaal hier te lezen.